Annette over opleiding Vrijeschool Pabo

Mijn voorliefde voor het Verenigd Koninkrijk, in combinatie met de mogelijkheid om naar Newcastle upon Tyne af te reizen, gaf voor mij uiteindelijk de doorslag om voor de minor Internationalisering te kiezen. Door middel van voorlichtingsavonden die vorig jaar februari al van start gingen, werd ik, samen met een groep andere studenten, voorbereid op mijn verblijf en studie in het buitenland en bijvoorbeeld op de opdrachten die wij vanuit Hogeschool Leiden mee zouden krijgen. Zo kom je goed beslagen ten ijs.

Helaas waren de lessen van de Bachelor of Arts Primary Education, zoals de opleiding was genoemd, nagenoeg volledig online. Dit wist ik van tevoren niet, maar omdat de universiteit de datum voor het begin van het fysiek onderwijs steeds bleef verplaatsen, besloot ik om er geen doekjes om te winden en gewoon tot het einde te blijven.

Het onderwijs zelf was voor mij namelijk niet de enige reden om vanuit de opleiding Vrijeschool Pabo voor een minor in het buitenland te kiezen. Ook op persoonlijk vlak merkte ik vanaf het begin al dat er een grote ontwikkeling voor mij te wachten stond.

Hoewel het contact met de Northumbria University voor vertrek vrij moeizaam verliep en het er zelfs nog even naar uitzag dat ik helemaal niet in staat was om te gaan, vertrok ik op 13 september toch echt per boot naar Newcastle. De reis zelf verliep heel soepel en ik had eigenlijk helemaal geen last van de corona-situatie. Het was een "noodzakelijke reis" en dat kon ik aantonen.

Verschillende culturen

Ik verbleef daar in een studentaccommodatie, waar ik in aanraking ben gekomen met vele verschillende culturen die ontzettend interessante verhalen met zich mee brachten. Tevens kon ik op mijn vrije dagen de omgeving verkennen, waardoor ik onder andere een dag naar Edinburgh was geweest. Zelfs de corona-crisis, die ook in het Verenigd Koninkrijk niet meeviel, had hier gelukkig niet zo veel invloed op.

Ik heb er heel mooie herinneringen aan overgehouden, ben uiteraard in mijn Engels op het gebied van spreekvaardigheid enorm gegroeid en daarnaast ben ik veel zelfstandiger geworden. Zoiets gaat eigenlijk heel geleidelijk en vanzelf en het is bijna niet te beschrijven hoe veel verschillende inzichten en kennis je buiten je studie opdoet. Ik denk dat je zoiets gewoon moet ervaren en daarom zou ik deze minor ook aan iedereen willen aanraden! Je zal er ongetwijfeld je hele leven profijt van hebben.

De opleiding die ik daar volgde zou je de Engelse variant van de Pabo kunnen noemen. Ik volgde de lessen van het tweede jaar, die onder andere over de Engelse visie op didactiek en pedagogiek gingen, en waar ook een stage aan verbonden was. Deze liep ik in de laatste vier weken van het eerste semester op een katholieke basisschool, waar ik een goed idee van het Engelse schoolsysteem heb gekregen.