Overslaan en naar de inhoud gaan Overslaan en naar de footer gaan Overslaan en naar de navigatie gaan
Zoeken

Robin over Master Jeugdzorg

Robin is dit jaar begonnen aan de tweejarige Masteropleiding Jeugdzorg. Het leukste aan de opleiding volgens haar? De mate van actualiteit en de mogelijkheid om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van kinderen en jongeren.

Portetfoto van Robin, student master Jeugdzorg

Op dit moment werk ik bij de gemeente Den Helder als jeugdconsulent en in het kader daarvan bedacht ik om de Master Jeugdzorg van Hogeschool Leiden te volgen. De opleiding is één dag in de week en is hierdoor goed te combineren met mijn parttimebaan. Ik merkte dat ik behoefte had aan meer inhoudelijke kennis om mijn werk goed te kunnen doen en was op zoek naar meer verdieping en begrip over waarom ik dingen doe zoals ik ze moet doen vanuit mijn werk.

Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de organisatie en de uitvoering van de jeugdzorg. Als jeugdconsulent bij een gemeente ben ik dus een regisseur die bepaalt welke hulp wordt ingezet en monitor ik de uitvoering daarvan. Ik heb ook veel klasgenoten die bij een jeugdhulpaanbieder werken en hulp aan gezinnen verlenen. Iets heel anders dus, maar deze opleiding is voor ons allemaal ontzettend relevant.

Robin
Ik merk dat de opleiding haar studenten goed ondersteunt bij welke hulp je inzet en waarom. Je leert dit soort keuzes goed te onderbouwen en als het ware een adviesorgaan te worden dat van bovenaf mee kan kijken.

De opleiding ondersteunt mijn werk

Ik merk dat de opleiding handvatten biedt bij het beantwoorden van de vraag welke hulp je in de praktijk moet inzetten en waarom. Je kunt door alle kennis die je vergaart, bij vakken zoals Perspectieven op opvoeden en opgroeien, tijdens de opleiding goed onderbouwen welke problematiek er is en welke aanpak daarbij hoort. Zo hebben we het afgelopen jaar ook het vak Coaching gehad. Hierin moesten wij coachingsgesprekken houden met een collega en hetgeen wat je tijdens je les had geleerd gelijk toepassen in dat gesprek. Hiermee kon je je collega direct verder helpen. Tijdens de opleiding krijg je bijvoorbeeld ook het vak Jeugdrecht en jeugdbeleid. Dit vond ik heel interessant, omdat je kijkt naar vragen als; wat zegt de wet nu eigenlijk wat je taak als hulpverlener is? Welke rechten hebben ouders en jeugd? Hoe zorg je er in de praktijk voor dat zij gebruik kunnen maken van hun rechten? Hoe komt jeugdbeleid überhaupt tot stand? Door deze vragen snap ik nu waarom mijn eigen organisatie bepaalde stappen zet en waar deze vandaan komen. Hierdoor kan ik beter naar het grote geheel kijken, namelijk het beleid wat voornamelijk in de landelijke politiek gevormd wordt.

Leren van en met elkaar

Ik zit in de klas met zowel mensen met veel praktijkervaring, als met studenten die net hun bachelor SW met het uitstroomprofiel jeugd hebben afgerond en gelijk zijn doorgestroomd naar deze master. Je hebt dan natuurlijk minder ervaring dan mensen die wel werken, maar ik denk dat dat prima kan.

De meeste docenten werken ook nog in de praktijk of doen hier onderzoek. Dat is fijn, omdat ze hun praktijkervaring zo kunnen meenemen naar de les, waardoor de lessen dus heel actueel gehouden worden. We kunnen ook onze eigen praktijksituaties bespreken in de les. Dat maakt het heel levendig. Samenwerken en leren van elkaar wordt ook echt gestimuleerd. Een voorbeeld hiervan is peer feedback, waarbij je je opdrachten bespreekt met je klasgenoten voordat je het inlevert. 

Actuele onderzoeken om jeugdzorg te verbeteren

Jeugdzorg blijft een actueel onderwerp en komt natuurlijk ook regelmatig in het nieuws. Actuele onderzoeken vind ik heel interessant, omdat ik eigenlijk altijd denk dat het veel beter kan dan hoe het nu gaat. Door de opleiding ben ik daar ook meer mee bezig dan voorheen, omdat ik nu constant nadenk over wat ik nu eigenlijk aan het doen ben. Als ik nu nieuws over jeugdzorg zie, vraag ik mij direct af: wat gebeurt daar eigenlijk allemaal binnen het werkveld wat wij hebben? Ik krijg dan gelijk zin om te kijken wat we kunnen verbeteren om het voor kinderen beter te maken.

Jeugdzorg blijft altijd nodig. Er zijn gezinnen die hulp nodig hebben en die dat vrijwillig aannemen, maar er zijn ook gezinnen waarbij beslist moet worden dat ze iets nodig hebben omdat het niet anders kan. In die gevallen is het belangrijk dat het zo goed mogelijk georganiseerd wordt en dat mensen er zo min mogelijk schade aan ondervinden. Daar draag ik graag aan bij als professional in de jeugdzorg.