"Je leert je patiëntengroep heel goed kennen. Dat kan de zorg alleen maar beter maken"
Als kinderverpleegkundige wilde Hesther (28) zich meer verdiepen in het hoe en waarom. Daarom koos zij voor de Master Advanced Nursing Practice (MANP) en deed ze haar afstudeeronderzoek op de afdeling Orthopedie van het Sophia Kinderziekenhuis.
MANP
Ik heb altijd al veel interesse gehad in de postoperatieve patiënt en als er ergens veel operaties worden gedaan, dan is dat wel bij de afdeling Orthopedie. Daarnaast wilde ik ook mijn netwerk in dit vakgebied verbreden en mezelf meer verdiepen in het medische aspect. Om die redenen heb ik voor deze opleiding gekozen. Binnen de opleiding heb ik les gehad in klinisch redeneren, wat ik erom leuk vond. Met klinisch redeneren kun je een compleet beeld krijgen van de mens en zijn of haar ziektebeeld. Daarnaast heb ik ook vakken gehad die ingaan op de wetenschap. Dat vond ik ook heel leuk en interessant.
Geen plan na de operatie
Mijn onderzoek was gericht op kinderen met een idiopathische scoliose. Dit zijn kinderen met een aangeboren verkromming in de rug, waarvan we de oorzaak niet weten. Na de operatie bij zo’n kind was er voor deze kinderen geen duidelijk plan. Het proces na de operatie was heel afhankelijk van de desbetreffende behandelend arts. Samen met een multidisciplinair team heb ik daarom een protocol ontwikkeld. Het protocol was met name gericht op het mobiliseren. Dat houdt in dat de kinderen sneller uit bed komen en weer gaan lopen. Voorheen lagen kinderen namelijk veel langer in bed, wat minder goed was voor hun herstel, en kregen ze behoorlijk wat pijnstilling. Hiervoor hebben we nu dus een vast plan gemaakt. Daarnaast hebben we ook gekeken naar de meest voorkomende bijwerkingen van de pijnstilling: misselijkheid, braken en obstipatie. Dit allemaal hebben we samengevoegd in een protocol en hebben we het Multidisciplinair Zorgpad genoemd.
Met mijn onderzoek kon ik zien dat het protocol echt een positief effect heeft. Ik werk nu nog steeds dagelijks met het protocol en dat maakt het wel echt onwijs tof.
Positieve uitkomst
Na de invoering van het protocol zagen we dat de opnameduur afnam met 2 dagen, de kinderen 2 dagen eerder gingen zitten en lopen, de misselijkheidsklachten met 25% afnamen en de kinderen 50% minder vaak een klysma nodig hadden om naar het toilet te gaan. Na de pilot zagen we dus dat het hartstikke goed ging met de kinderen. Om die reden zullen we het gebruik van het protocol ook definitief gaan doorvoeren. Aan de hand van deze resultaten willen we met hetzelfde team en mogelijk nog andere disciplines gaan kijken naar hoe we dit protocol ook op kunnen zetten voor de neuromusculaire doelgroep.
Afdeling Kinderorthopedie
Het mooiste aan mijn afstudeeronderzoek vind ik de koppeling van de theorie naar de praktijk. Ik vind het echt heel mooi om te zien dat het onderzoek zoveel positieve uitwerkingen heeft. Dat motiveert ook onwijs om dit onderzoek ook voor andere patiëntengroepen te gaan doen en me daarin verder te verdiepen. Gelukkig mag ik nu op de afdeling Kinderorthopedie blijven werken. Over 5 jaar hoop ik dit werk nog steeds te doen en hoop ik nog meer onderzoeken uit te mogen voeren.
Je leert je patiëntengroep zo goed kennen. Dat kan de zorg alleen maar beter maken.
Gouden tip
Mijn tip aan andere studenten is: vraag op tijd om hulp. Je hoeft het namelijk niet alleen te doen. Probeer het daarnaast ook leuk te hebben. Als je het leuk hebt, ben je sneller enthousiast en dit zorgt er weer voor dat je veel meer motivatie hebt.
Meer weten?
Wil je meer lezen over de HL-Prijswinnaars van 2021 en de opleiding:
- Bekijk overzicht met alle winnaars
- Bekijk overzicht met winnaars van de faculteit Gezondheidszorg
- Bekijk de informatie van de Master Advanced Nursing Practice