Annemarie Abbing is gepromoveerd
Dr. Annemarie Abbing is op 22 januari jl. aan de Universiteit van Leiden gepromoveerd. Ze neemt je hier graag mee in haar persoonlijke ervaring van de dag en deelt haar toekomstplannen.
De verdediging
De commissieleden waren zeer te spreken over het pionierswerk dat was verricht, en complimenteerden de promovenda met de kwaliteit van het proefschrift. De wetenschappelijke discussie die volgde was inhoudelijk diepgaand en omvatte niet alleen de onderwerpen van de verschillende studies in het proefschrift, maar breidde zich ook uit naar aanverwante gebieden, zoals depressie en autisme. Mogelijkheden voor vervolgonderzoek kwamen aan de orde, en ook ontstonden mogelijkheden tot samenwerking op gebied van verder onderzoek naar vaktherapie.
Hoe heb je de dag zelf beleefd?
"Het was een dag waar ik lang naar heb uitgekeken. Met hoop en vrees! Je kent je eigen proefschrift natuurlijk als de beste, maar de vragen gaan vooral over aspecten die er juist niet in staan, ze stijgen daar boven uit. Je weet daarom niet wat je kunt verwachten, dat maakt het spannend en je moet direct antwoord geven. En in Leiden, de oudste Universiteit van Nederland, is het de traditie dat de 45 minuten geheel aan de wetenschappelijke discussie worden besteed, dus geen woorden van dank of waardering, en niet uitweiden. Dit vond ik pittig, maar het is goed gegaan. Ik heb me die dag enorm gesteund gevoeld, het was zo fijn om in de zaal zoveel bekenden te zien. Ik ben erg dankbaar dat ik dit onderzoek heb kunnen doen, dat Erik Baars mij gestimuleerd heeft om dit avontuur aan te gaan. Hierdoor hebben we het werkveld en het onderwijs echt iets kunnen geven: eerste indicaties van effectiviteit van kunstzinnige therapie, en handvatten voor het schrijven van case reports. Mijn missie is volbracht, zo voelt het voor mij. Ik had een opdracht en die heb ik afgerond. Alle artikelen zijn ook gepubliceerd in internationale wetenschappelijke tijdschriften. Daar ben ik erg blij mee."
Zijn er al plannen voor vervolgonderzoek?
"Die zijn er zeker, want natuurlijk stopt het niet hier. Zo willen we nog meer gaan doen met de ervaringen van de cliënten, we hebben 35 interviews gehouden. Hun persoonlijke ervaringen zijn een waardevolle bron van informatie, dit laat zich niet vatten in kwantitatieve gegevens. Ook willen we nog verder inzoomen op de cases die verzameld zijn gedurende dit onderzoek: de therapeutische processen van 40 deelnemers aan het onderzoek. Hier willen we bijvoorbeeld onderzoeken op welke manier er in de trajecten aan emotieregulatie is gewerkt. En ook is het van belang dat er een volgend effectonderzoek komt waarbij we kunstzinnige therapie vergelijken met cognitieve gedragstherapie. Hier zijn we ons op aan het oriënteren."
Wat doe je op dit moment?
"Ik heb ervoor gekozen om even afstand te nemen, na zo'n tijd zo intensief met een onderwerp bezig te zijn geweest. Ik wilde mijn blik verbreden en daarom doe ik tijdelijk een postdoc onderzoek bij de Open Universiteit, bij Prof. dr. Susan van Hooren, hoogleraar Vaktherapie. Ik ben projectleider van twee onderzoeken gericht op vaktherapie in de forensische jeugdzorg en de forensische (volwassen) psychiatrie. Daarnaast ben ik bezig met een systematic review naar de effectiviteit van muziektherapie op de psychosociale ontwikkeling van kinderen."
Proefschrift
Ben je benieuwd naar het proefschrift Art Therapy & Anxiety? Dan vind je hier de link naar de digitale versie