Leadership Game stimuleert interprofessioneel samenwerken
Derdejaars studenten van Sociaal Werk (SW) hebben dinsdag samen met huisartsen i.o. van het LUMC een crisissituatie geoefend tijdens een Leadership Game.
Tijdens het spel lieten zij zien hoe zij samenwerken en samen beslissingen nemen.
Hulpverleners hebben elkaar nodig
Doordat mensen steeds langer thuis blijven wonen en zorg daarom in het eigen huis plaatsvindt, wordt de casuïstiek steeds complexer. Hulpverleners hebben elkaar daarom in toenemende mate nodig. Onderzoek van onder meer lectoraat Sociale Innovatie en Ondernemerschap van Hogeschool Leiden wijst uit dat hulpverleners elkaar niet altijd makkelijk weten te vinden.
Daarom zet het lectoraat de Learning Community Samenwerken in de Wijk in, waarbinnen studenten, docenten, professionals en onderzoekers samen aan interprofessionele vraagstukken werken. Het lectoraat onderzoekt tegelijkertijd de effectiviteit van dergelijke vormen. De Leadership Game was een afsluitende bijeenkomst van de Learning Community.
Reflectie van studenten
“Wat heerlijk toch” verzuchtte een van de studenten na afloop “dat ik de huisarts nu zo gemakkelijk te pakken kreeg”. Daarop ontspon zich tijdens de reflectie tussen sociaal werkers en huisartsen i.o. nog een levendige discussie over hoe elkaar te bereiken op momenten waarop het ‘spannend’ wordt.
Er werden mooie initiatieven besproken om sociaal werkers uit te nodigen op de huisartsenpraktijk en andersom zouden huisartsen graag ook uitgenodigd worden bij de overleggen in het sociaal domein. Want, zo merkte een van de huisartsen na afloop op: “waar wij korte gesprekken met de cliënten als puzzelstukjes in elkaar moeten passen, verkrijgen de sociaal werkers door middel van hun manier van gespreksvoering een heel breed perspectief op de cliënten.”
Simulatie in ‘Waalmond’
In de simulatie heeft het ene team de rol van Sociaal Wijkteam West-Waalmond in de fictieve stad Waalmond, het andere team vertegenwoordigt een Gezondheidscentrum in een naburige wijk van Waalmond, Waalmondkade. In het spel moeten de teams zien om te gaan met een crisissituatie: allerlei gebeurtenissen in de nasleep van de dood van een bejaarde Waalmondenaar, Joop Wardenaar.
Studenten moesten in gemengde teams van SW’ers en huisartsen i.o. zien om te gaan met de situatie die een daadwerkelijke crisissituatie werd. Dit moesten zij doen door in een stroom van informatie (e-mails, teletekst-, twitter-, facebook-, kranten- en audio-visuele berichten) door de bomen het bos te blijven zien, samen te werken en in actie te komen.
De studenten gingen vervolgens al snel als echte professionals vanuit hun team de onderlinge samenwerking met het andere team gingen opzoeken om zo tot een bevredigende oplossing te komen. En dat was ook nodig, want de ‘pers’ zat er bovenop door het de teams behoorlijk lastig te maken met telefoontjes en een persconferentie met pittige vragen.
Crisis en frustratie
"Tijdens de game merkte ik dat ik me ging frustreren omdat we geen duidelijk doel hadden waar we naartoe kunnen werken. Ik kwam mezelf hierin erg tegen want ik wilde duidelijkheid en dan pak ik volop de leiding”, aldus een student. Een mede-student vult aan: “Er is sprake van een crisis en je weet nog niks. Dan is het inventariseren en onderzoeken van de situatie op dat moment het doel. En daar heb je in zo’n situatie ook andere partners die betrokken zijn nodig om de verantwoordelijkheid gezamenlijk te dragen.”
Door samen op te trekken waren studenten ook nog in staat om vanuit het onderhavige probleem de focus te leggen op de toekomst en hun zorgplicht voor soortgelijke cliënten in de wijk. Twee teams besloten daarom de handen ineen te slaan en gezamenlijk de ambtenaren op het gemeentehuis te informeren en budget te vragen om de problematiek in de wijk aan te kunnen pakken.
Elkaars perspectief benutten
Lisette Blom, als docent Sociaal Werk betrokken bij de game: “ik denk dat deze Learning Community - waarin studenten met elkaar ‘real life’ probleemsituaties bespraken, elkaar bezochten op de huisartsenpraktijk of in het sociaal wijkteam en met elkaar de afsluitende Game speelden – ertoe heeft bijgedragen dat beide beroepsgroepen elkaar beter in beeld hebben gekregen en erachter zijn gekomen dat je het allemaal niet alleen hoeft te doen, soms is het daarvoor allemaal gewoon te complex."
Docent Fatima Touzani vult aan: “Als sociaal werker kom je maatschappelijke vraagstukken tegen die verschillende domeinen raken. Alleen door de diverse perspectieven van die domeinen bij elkaar te brengen is het mogelijk te leren over de vraagstuk doordat je je verdiept in het perspectief van de ander en daardoor bereid bent om jouw perspectief daarop aan te passen. Dit is de basis om succesvol te innoveren wat nodig is voor vraagstukken waar geen kant en klare oplossing voor is. Als je dit kan dan ben je een echte ‘boundary cross worker’. In de Learning Community bieden we de studenten een omgeving om hieraan te proeven en alvast te experimenteren voor het echte werkveld.”
Deze Learning Community wordt komend studiejaar ook onderdeel van de minor Interprofessional Meeting. Zo kunnen ook de vierdejaars – die voor deze minor kiezen – profiteren van deze bijzondere leerervaring.